Wat maakt circulair textiel ingewikkeld?
Onze missie: de planeet gezonder en groener maken. Om dit te bereiken is een verandering in de keten nodig; wij noemen dat systeemverandering, smart logistics en productinnovatie. Zelf doen, leren en innoveren, daar geloof ik in. Zo eindigde ik mijn laatste blog Circulair textiel, waarom er niets gebeurt! Omdat het niet eenvoudig is. De vraag is: wat maakt circulair textiel zo ingewikkeld? Daarover meer in deze blog.
Niet recyclebaar
Sorteren wij niet op materiaal, textuur en kleur, dan kunnen wij geen hoogwaardige garens en eindproducten maken. Wanneer een kledingstuk bijvoorbeeld meer dan 3% elastaan bevat, is het niet mechanisch te verwerken. Hetzelfde geldt voor kledingstukken met lovertjes, kraaltjes en glitters. Te ingewikkeld om te verwijderen. Volgende stap? Is textiel gebreid of geweven? Grof en open of juist dicht en fijn? Ook dat bepaalt de mate van recyclebaarheid. Tot slot, patronen en prints in verschillende kleuren. Al deze kleuren samen vormen een poepbruine kleur. De reden dat dit meerkleurige materiaal vaak wordt gebleekt en opnieuw geverfd. Meer chemicaliën dus, niet goed voor mens en milieu. Bovendien jammer, want wij willen de kleur van de trui graag hergebruiken.
Complex
In termen van materiaal type, structuur en volume van lokaal materiaal, moeten wij onderzoeken wat we kunnen recyclen. De consument moet nadenken over dat wat hij of zij koopt ook recyclebaar is. Het garen ontwikkeltraject is dus complex, vanwege de grote variëteit aan materialen, kleuren en structuren. We kunnen gewoonweg niet alles verwerken. Daarom is de nieuwe Bright.fiber grondstoffenfabriek ook zo belangrijk. Enerzijds wordt het een industriële straat, waar grote volumes kunnen worden verwerkt. Tegelijkertijd wordt de fabriek een broedplaats, een innovatie lab. Zo ontworpen, dat we ook van kleinere badges nieuwe hoogwaardige en 100% circulaire garens kunnen produceren en testen.
Rubbish in, rubbish out
Om een mooi eindproduct te maken, is het inputproduct bepalend. Rubbish in, is rubbish out. Wij onderzoeken, testen, leren en innoveren. Welke materialen zijn er? Is er voldoende volume? En hoe kunnen we deze badges verwerken tot hoogwaardige grondstoffen en eindproducten. De grondstoffenfabriek gaat ons daarbij helpen.
Zandloper
Veel merken willen iets met circulair, liefst van hun eigen collectie. Maar we hebben ook een gigantische textielafvalberg, ter grootte van 400 voetbalvelden, gevuld met 1 meter hoog ingeklonken textiel. Ik zie het als een soort zandloper, enerzijds de merken, anderzijds de restromen. Echter daartussen loopt het niet. Die nauwe opening van de zandloper, daar richten wij ons op. Om die groter te maken, ontwikkelen wij nieuwe garens. Zonder dat kunnen we namelijk niets. Niet weven en niet breien. Met de kennis en de ervaring die wij de afgelopen jaren hebben opgedaan, kunnen we nu grotere stappen zetten.
Dichterbij produceren
We hebben al lang geleden met sorteerders en verzamelaars gekeken naar de mogelijkheden om dichterbij te produceren. Sinds de start van Loop.a life hebben we gewerkt aan het ontwikkelen van garens en eindproducten met een hoog percentage lokaal post consumer materiaal. Met de komst van de nieuwe fabriek willen we dit nu gaan opschalen, zodat de rest van de markt daar ook mee aan de slag kan. Als geen ander weten wij hoe wij merken en restromen aan elkaar kunnen koppelen, zodat die zandloper harder gaat stromen.
